Katarynka, to przenośne pudło grające, instrument muzyczny z grupy aerofonów z piszczałkami
wargowymi, na którym gra się za pomocą korby wprawiającej w ruch miech i tzw. mechanizm rozdzielający. Kręcenie korbą powoduje ruch miechów, tłoczących powietrze do wiatrownicy, a także obraca wałek melodyczny, którego zadaniem jest otwieranie w odpowiedniej kolejności i na odpowiedni czas kanałów, kierujących powietrze do właściwych piszczałek. Katarynkę wynalazł Giovanni Barberi z Modeny w 1 poł. XVIII wieku. Wędrowni grajkowie stosowali ją do połowy XX wieku. Gra na katarynce nie wymaga jakiegokolwiek przygotowania muzycznego- sprowadza się jedynie do kręcenia korbą. Polska nazwa katarynka pochodzi od laleczki zwanej Katarzynką umieszczonej na wieczku tych instrumentów.
Ginące zawody: kataryniarz – pokaz
