W tym roku miało miejsce kolejne powiększenie obszaru górniczego kopalni. Przyłączono wtedy pole górnicze „Birtultau” leżące w centralnej części Biertułtów. Odtąd obszar „Skonsolidowanej Kopalni Hoym” wzrósł do 2305 miar pruskich, czyli 1,978 km².
Pole górnicze „Birtultau” obejmowało teren początkowej eksploatacji kopalni „Hoym”. Kopalnia „Birtultau” została zgłoszona w Wyższym Urzędzie Górniczym w Brzegu w maju 1838 roku przez podskarbiego Ignacego Eiseneckera z Mikołowa. Już we wrześniu tego roku zgłaszający scedował prawo własności na gwarectwo „Skonsolidowanej Kopalni Hoym”. Po otrzymaniu nadania w marcu 1840 roku, „Skonsolidowana Kopalnia Hoym” przyłączyła kopalnię „Birtultau” do swojego obszaru. Dokument konsolidacyjny został wystawiony w lutym, a zatwierdzony w czerwcu 1841 roku przez Królewski Wyższy Urząd Górniczy dla Prowincji Śląskich w Brzegu.
Stosunki własnościowe kopalni nie uległy zasadniczej zmianie, tylko po zmarłym Kaulbachu, 17 kuksów (udziałów) odziedziczyli jego spadkobiercy: Luiza, Oskar, Anna, Fryderyk i Karol Kaulbach. Uściślono również podział własności wolnych kuksów, z których 2 przypadły Dominium Biertułtowy, jako właścicielowi gruntów, a 4 Kasie Brackiej (ubezpieczenie górników).