Szyb zaczęto drążyć w 1892r. Budynek osadzony nad szybem Głowacki jest aktualnie udostępniany podczas niektórych wydarzeń kulturalnych.
Budynek ceglany dwupoziomowy, przepruty jednozastrzałową wieżą wyciągową o wysokości 37,5 m. Wieża o konstrukcji stalowej kratownicowej, nitowana, z parą kół linowych w układzie „nad sobą” o średnicy 4 m została wykonana w 1901 roku w Hucie Wilhelma w Iławie k. Szprotawy (Wilhelmshütte Eulau bei Sprottau), późniejszych Dolnośląskich Zakładach Odlewniczych. Wieża szybowa wzniesiona na rzucie kwadratu, bryła budynku w kształcie czworościanu dwukondygnacyjna, przykryta spłaszczonym dachem dwuspadowym. Ściany w konstrukcji murowanej z cegły, w środku otynkowane. We wnętrzu znajduje się główny poziom zjazdowy na zrębie i pomost technologiczny na wysokości 6.7 m. Budynek usadowiono nad szybem „Oppurg” o głębokości 200 m, który w 1936 r. zmienił nazwę na „Głowacki”. Sam szyb, jako pionowe wyrobisko górnicze, był sukcesywnie pogłębiany: w 1913 roku do 300 m, w 1945 roku do 400 m, w 1977 roku do 600 m. W latach 1902-1927 służył jako szyb wydobywczy. Później, aż do unieruchomienia w 2008 roku, do zjazdu załogi i opuszczania materiałów.
W roku 2010 roku Kompania Węglowa S.A., ówczesny właściciel budynku, przeprowadziła jego gruntowny remont. Szyb został zasypany w czerwcu 2021 roku.
